Stamtąd udały się do swoich domów, aby udowodnić, że są w doskonałym zdrowiu. Następnie pojawiały się w różnych miejscach, które zaznaczyły znakiem na kamieniu. Później czwórka widzących musiała wstąpić do armii niemieckiej jako pielęgniarki.
19 października 1940
Dzieci pytały o to, co leczą pacjenci:
„Po prostu przyjdź leczyć tych, którzy mają właściwą intencję”.
Dała im „tajemnicę” przeznaczoną dla papieża:
„Nie mów nic więcej poza Świętym Papieżem Rzymu!”
Przesłanie zostało umieszczone w zapieczętowanej kopercie, która została przekazana przez biskupa Berninga do Piusa XII.
3 listopada 1940
O 20.30 objawienia Matki Bożej dobiegły końca i skończyły się po 3 latach. Maryja dała im sekret każdemu dziecku, a następnie dodała:
„Teraz, moje drogie dziewczyny, pobłogosławie was w tym pożegnaniu.
Pozostań dobrym i wiernym Bogu!
Odmawiajcie często i chętnie różaniec... idę do nieba”
Po cudownych uzdrowieniach proboszczowie i inni duchowni wspierali widzących.
1945
Rozpoczęły się nowe objawienia Naszego Pana i „anioła sprawiedliwości”. Jezus ukazał się im i powiedział: „Ludzkość nie usłyszała Mojej Matki. Czasy są poważne. Aniołowie sprawiedliwości rozsiani są po całym świecie. Dla tych, którzy nie mają łaski, będą straszni, czego nie widzieliśmy od początku świata. Ludzkość jest gorsza niż przed potopem. Świat leży w niejasnej ciemności. Chcę ocalić wszystkich. To pokolenie zasługuje na zniszczenie, ale patrząc na prawo, zostawię to moje miłosierdzie które ostatecznie zwycięża”
3 czerwca 1959
Po zbadaniu faktów Wikariat Osnabrück potwierdził ważność objawień i ich nadprzyrodzone pochodzenie. Jednak nadal nie ma formalnego uznania.