Matka Boża
z Walsingham

Jak głosi historia, w 1061 r. pani z dworu Little Walsingham w Norfolk, wdowa o imieniu Richeldis, modliła się do Matki Bożej, pytając, jak mogłaby ją uhonorować w jakiś szczególny sposób. W odpowiedzi na tę modlitwę Maryja zaprowadziła w duchu Richeldisa do Nazaretu i pokazała jej dom, w którym po raz pierwszy otrzymała orędzie anioła. Maryja powiedziała Richeldisowi, aby zmierzył ten dom i zbudował kolejny, taki jak w Walsingham. Byłoby to miejsce, w którym ludzie mogliby przyjść, aby oddać cześć Jej i Jej Synowi, pamiętając zwłaszcza tajemnicę Zwiastowania i radosne „tak” Maryi dla poczęcia Zbawiciela.

Koniec XI wieku oraz cały XII i XIII wiek był epoką wypraw krzyżowych, w których wzrosło zainteresowanie miejscami uświęconymi ludzką obecnością Jezusa w Ziemi Świętej. Ale teraz pielgrzymi nie muszą iść tak daleko; w samej Anglii istniał „nowy Nazaret” zbudowany przez jedną z ich rodaczek.

Po pewnym czasie kanonicy augustianie przejęli opiekę nad świętym domem i umieścili go w specjalnej kaplicy w znacznie większym kościele. Pielgrzymi zaczęli napływać z całej Anglii, a nawet z zagranicy. Od czasów Henryka III prawie wszyscy królowie i królowe królestwa odwiedzali Walsingham, a także setki zwykłych ludzi szukających pomocy, uzdrowienia i wewnętrznego spokoju. Walsingham zaliczał się do Rzymu, Jerozolimy i Compostelli jako cel pielgrzymek.

Jednak sanktuarium zostało zniszczone w czasie reformacji, a odbudowane dopiero na początku XX wieku, głównie dzięki natchnionemu kierownictwu anglikańskiego wikariusza Walsingham, ks. Hope Pattena. Wskrzesił nabożeństwo do Matki Bożej pod tym tytułem i zbudował we wsi nowy kościół-sanktuarium i Święty Dom wraz z figurą wzorowaną na tej przedstawionej na starożytnej pieczęci klasztornej. Przedstawia ona siedzącą Maryję z Synem na kolanach trzymającą księgę ewangelii.

Tymczasem panna Charlotte Boyd kupiła i odrestaurowała starożytną Kaplicę Pantoflową oddaloną o milę i podarowała ją Kościołowi Katolickiemu. Od tego czasu stało się Narodowym Sanktuarium Kościoła Katolickiego w Anglii. Tak więc Walsingham jest wioską poświęconą Maryi, miejscem ekumenicznej pielgrzymki z rosnącym zrozumieniem oryginalnego przesłania Walsingham otrzymanego przez Richeldisa – że powinno to być miejsce, w którym radość Zwiastowania będzie mogła być wspominana i celebrowana dla Słowa stało się ciałem i zamieszkało wśród nas poprzez radosne i gotowe „tak” Maryi wypowiedziane w zwykłym domu, który miał stać się domem dla dzieciństwa samego Syna Bożego.

Sanktuarium zostało zatwierdzone przez kościół w 1897 roku.